Hun lot: slacht of gevangenschap
250 dolfijnen die in paniek de baai in worden gedreven, baby’s die tevergeefs in de chaos bij hun moeders proberen te blijven, wanhopige oudere en jonge familieleden die wreed uit elkaar worden gehaald, angstig roepend. Onder hen een opvallende baby, een witte tuimelaar die inmiddels uit zee en bij zijn moeder vandaan is geroofd om tentoongesteld te worden. De vele dolfijnen, gevangen tussen netten en de kust, vechten voor hun vrijheid en hun leven: ze verliezen de strijd. De vissers en dolfijntrainers van Taiji, Japan, tonen hun meedogenloosheid tijdens een van de grootste vangsten van walvisachtigen in jaren.
Elke keer als de Cove Guardians van Sea Shepherd, die gedurende het jachtseizoen in Taiji verslag doen van de gruwelijke behandeling van kleine walvisachtigen, vissersboten aan de horizon zien verschijnen, hopen ze dat de vissers onverrichter zake huiswaarts keren. Tot hun grote schrik was de groep dolfijnen die op vrijdag 17 januari richting de baai werd gedreven juist extreem groot.
De vissers dreven een kolossale groep van zo’n 250 tuimelaars richting Taiji en stuurden ze met netten in vijf groepen de baai in, om ze daarna in twee groepen gevangen te houden. Ondertussen werden 4 slanke dolfijnen, die de vissers een paar dagen eerder hadden gevangen, per vrachtwagen vervoerd richting Osaka. Hun bestemming is onbekend.
Sea Shepherd deed in 2003 voor het eerst verslag van de slachting in Taiji. Alex Cornelissen, Sea Shepherd-kapitein, was erbij. Hierna volgde meer media-aandacht, waaronder de spraakmakende documentaire ‘The Cove’ van Ric O’Barry, voormalig dolfijntrainer en sinds jaren bevlogen dierenrechtenactivist.
Cornelissen geeft aan dat de vangst meestal bestaat uit groepen van tussen de 5 en 40 dolfijnen. 250 dieren op één dag in de ‘Killer Cove’ is dan ook een historisch dieptepunt.
Gevangenschap of slacht
Zaterdagochtend (Japanse tijd) begon het selectieproces. De angstige dieren probeerden de langsvarende trainers en vissers te ontwijken en terug te keren naar hun familieleden, maar konden niet anders dan hun onzekere lot afwachten. Zeker 25 van de mooiste dolfijnen, waaronder de bijzondere albinobaby, werden weggevoerd of apart gehouden, ongetwijfeld op weg naar een leven van gevangenschap in een dolfinarium ergens ter wereld. Op zondag ging de schifting verder. Vissers wikkelden dolfijnen in netten en brachten ze naar de kust waar trainers de dieren inspecteerden. Nog eens 15 dieren werden uitgekozen voor dolfinaria. Eén dier kwam bij de ruwe behandeling om het leven.
De overgebleven 200 dieren, te oud of niet mooi genoeg volgens de dolfijntrainers, zullen waarschijnlijk maandag worden gedood door middel van een metalen staaf die in hun ruggengraat wordt gedreven of door verdrinking, waarna ze aan hun staart naar de verwerkingsboot worden gesleept, ontdaan van hun ingewanden, om in het slachthuis te eindigen.
Cornelissen, die in 2003 in Taiji aanwezig was, weet dat de frustratie van de Sea Shepherd Cove Guardians enorm groot is.
‘Je wilt iets doen, de dieren redden, maar het kan niet. De Cove Guardians kunnen iedere dag geconfronteerd worden met een bloedbad, dat is buitengewoon moeilijk voor ze. Dit is een van onze zwaarste campagnes.’
Witte baby boegbeeld voor tragedie
De kleine albinodolfijn, door de dierenbeschermers liefkozend ‘Angel’ genoemd, zal hoogstwaarschijnlijk de meeste centen opleveren. Het kalfje, zich vast niet bewust van zijn witte kleur, werd als eerste weggeroofd van zijn moeder en overgebracht naar het Taiji Whale Museum. Hier zullen toeristen zich aan hem vergapen en dolfijnvlees in de cadeaushop kopen. Na de vangst bleef zijn gefrustreerde moeder naar hem zoeken, om daarna onder water te verdwijnen en niet meer boven te komen. Of het jonge dier zonder zijn moeder levensvatbaar is, zal de tijd uitwijzen, maar deze kans is klein.
Dit weekend is een petitie opgestart om Angel vrij te krijgen. Hoewel het dier vast in het wild niet alleen kan overleven, zonder zijn moeder en familie en omdat het een albino is, zou een zeereservaat van een dierbeschermingsorganisatie een betere optie zijn dan het Whale Museum.
Het ene moment vrij in de oceaan, een paar uur later in gevangenschap. Dit zijn de eerste beelden van Angel en enkele andere dolfijnen in het Taiji Whale Museum:
In 2006 was Ric O’Barry getuige van de vangst van een andere bijzondere dolfijn, met 4 vinnen in plaats van 2. Ook deze dolfijn werd tentoongesteld in het Taiji Whale Museum, waar het dier na 6,5 jaar gevangenschap overleed.
Dolfinaria financieren bloedbad
Zoals Sea Shepherd-vrijwilliger en PiepVandaag-columnist Erwin Vermeulen al vaker beschreef, komt de halfjaarlijkse drijfjacht niet voort uit traditie (de dekmantel waarmee Japan de jacht op walvisachtigen vergoelijkt), maar uit geldelijk gewin. Weliswaar worden vele dolfijnen en bruinvissen op een gruwelijke manier gedood, geslacht en opgegeten, maar de voornaamste drijfveer is de verkoop van de mooiste dieren aan dolfinaria.
‘Dolfijnen leveren tussen $20.000 – $50.000 op en zijn dus zeer winstgevend’, aldus Cornelissen.
Soms blijkt voor een dolfijn zelfs $150.000 neergeteld te worden.
Cove Guardian Melissa Sehgal zegt in een interview met Jane Velez-Mitchell:
‘Mensen die aquaria en shows met walvisachtigen ondersteunen, dragen bij aan het bloedbad in Taiji. Ze zijn net zo schuldig als de vissers.’
Ook Cornelissen vindt dat bezoekers geen excuus meer hebben, ook al worden ze voorgelogen door mariene parken en dolfinaria. Er is zoveel goed gedocumenteerde informatie te vinden, dat niemand kan zeggen dat hij of zij niet weet welke ellende achter de kunstjes schuilt.
‘Geen enkel dier hoort zo behandeld te worden, als slaaf. Dit valt niet goed te praten en moet direct stoppen. Mensen moeten niet meer gaan!’
Niet alleen de Japanse dolfinaria en aquaria nemen de getraumatiseerde dolfijnen uit Taiji af. De dieren worden de hele wereld overgevlogen, naar landen in Azië, het Midden-Oosten en Zuid-Amerika, waar velen voortijdig zullen sterven. Sommige dolfinaria, zoals het Dolphin Bay in Dubai, durven zelfs te beweren dat de optredende dolfijnen, waarmee je ook kunt zwemmen, mede voor educatie- en conservatiedoeleinden worden gehouden.
Beroofd van hun elementaire recht, vrijheid, en ver van hun familie worden ze de rest van hun leven in een klein bassin vastgehouden om kunstjes te vertonen voor publiek dat hun eigen dagje uit belangrijker vindt dan het welzijn van de dieren waarvoor ze klappen.
‘Wat ik het meest storend vind, is dat dolfinaria het lef hebben om te zeggen dat deze dieren zich prettiger voelen in gevangenschap dan in de oceaan. Ter vergelijking: alsof mensen het meer naar hun zin zouden hebben in de bajes dan daarbuiten.’
Geen repercussies
Een kleine troost is dat deze wrede praktijken dankzij de Cove Guardians direct wereldkundig worden gemaakt. Geen land kan zeggen dat de misdadige manier waarop Japan deze gevoelige dieren behandelt niet bekend is. Helaas kijkt de wereld toe en laat Japan zijn gang gaan.
Volgens Cornelissen zijn weliswaar veel landen tegen de wrede dolfijnjacht, maar willen ze hun economische belangen niet op het spel zetten. Handel is belangrijker dan dolfijnen.
Zelfbewustzijn
Steeds duidelijker wordt dat walvisachtigen een bewustzijn hebben dat vergelijkbaar is met dat van mensen, wat betekent dat hun beleving (zoals van geluk en verdriet) zeer waarschijnlijk ook vergelijkbaar is.
Cornelissen: ‘Mijn ervaring met walvisachtigen is dat zij een hoog bewustzijn hebben. Ze zijn heel sociaal en hun familieband is zo sterk, dat ze zelfs niet vluchten als ze de kans krijgen, omdat ze hun familie niet achter willen laten. Wellicht is hun sociale band zelfs sterker dan die van mensen. Onderzoekers hebben echter de laatste jaren meer onderzoek gedaan naar de manier waarop deze dieren ons kunnen vermaken, dan hoe ze in hun natuurlijke omgeving met elkaar omgaan. Gelukkig wordt hier steeds meer over bekend.’
Operation Infinite Patience
Zo’n 20.000 dolfijnen en bruinvissen worden jaarlijks gedood in Japanse wateren, waarvan ongeveer 2.000 in Taiji. Sinds 2010 voert Sea Shepherd Conservation Society campagne in Taiji. Deze campagne luistert naar de naam Operation Infinite Patience. Zes maanden lang reizen de Cove Guardians uit verschillende delen van de wereld, waaronder Nederland, naar Taiji om live verslag te doen van de gruwelpraktijken ter plaatse.
Sea Shepherd is vooralsnog één van de weinige organisaties die het gehele jachtseizoen ter plaatse actief is met als doel het bloot- en vastleggen van de gewelddadige praktijken; het afslachten van talrijke groepen dolfijnen en het vangen en doorverkopen van dolfijnen ten behoeve van de wereldwijde entertainment industrie. De door de Cove Guardians verzamelde beelden, zowel video’s als foto’s, worden dagelijks wereldwijd verspreid, onder andere via websites en sociale media. Op deze wijze legt Sea Shepherd bloot wat anders verborgen blijft.
Er moet een einde komen aan deze wrede dolfijnjacht. Teken ook deze petitie van Save Japan Dolphins.
Volg de actuele gebeurtenissen in de baai van Taiji via live stream van Sea Shepherd en via Facebook.
Bronnen: Sea Shepherd< en Dolphin Project
©PiepVandaag.nl Angelique Lagarde
13 Comments
Comments are closed.
Waar ik echt van baal, is dat bij dit soort dingen altijd naar ALLE dolfinaria in de wereld wordt gewezen, zelfs degenen waar de dieren al géneraties lang geboren worden in het dolfinarium. Het argument wat hier ook weer eens wordt gebruikt, is ‘alsof mensen het meer naar hun zin zouden hebben in de bajes dan daarbuiten.’
Stel je dan eens voor: Je wordt geboren in de bajes. Alles is duidelijk en je kent de gang van zaken precies. Opeens wordt je dan, zonder enige vorm van begeleiding, buiten de gevangenis gezet. Doei, zoek het verder zelf maar uit! Nou, dat zal een succes worden…………… Vergelijk dit met de walvisachtigen die geboren worden in dolfinaria, en daar heb je je oplossing. Natuurlijk kun je ze niet meer uitzetten in het wild, de dieren zijn gewend aan een bepaalde omgeving, waarin zij de vis niet zelf hoeven te vangen, de waterkwaliteit voor hen optimaal gemaakt is en ga zo maar door.
Stel dat we ze dan uitzetten, onder het mom van ‘adaptatie’, ze passen zich wel weer aan want ze hebben hun instinct nog, dan nog zullen ze altijd naar mensen toe blijven trekken, met als gevolg dat ze ziek worden door al het menselijk eten dat ze aangeboden krijgen, om nog niet eens te spreken van wat er gebeurd als ze in contact komen met mensen, die het niet zo goed met walvisachtigen voorhebben.
Daarbij zijn dolfinaria en dierentuinen erg belangrijk voor de educatie (er wordt om een of andere reden altijd gedaan alsof dit een smoesje is van dolfinaria om ‘gruwelijke praktijken met hun arme diertjes’ uit te voeren). Wanneer mensen niets weten van een dier, en geen emotionele band met hen kunnen vormen door bijvoorbeeld een geweldige dag in het dolfinarium door te brengen, interesseert het ze geen moer dat de dieren uitsterven. Zeker, er zijn er vast wel bij die het zonder een werkelijke ontmoeting met een dier ook al belangrijk vinden, maar denk eens aan die enorme groep (kinderen/jongvolwassenen, de volgende generatie dus) die wel gestimuleerd wordt zich in te zetten voor natuurbehoud etc. door dolfinaria en dierentuinen? Zonder hen gaat de wereld er sowieso aan onderdoor, vroeg of laat.
Wat ik hier vooral mee wil zeggen; Doe eerst je research voordat je allerlei conclusies trekt over ‘zielige dolfijnen in alle dolfinaria ter wereld’! Bovenstaand probleem kan NIET gegeneraliseerd worden en er zitten meer kanten aan het verhaal.
Je hebt je research heel goed gedaan en daarmee heel erg veel duidelijk gemaakt. Namelijk, uit alles wat je schrijft en vindt blijkt dat dolfijnen in de eerste plaats nooit in een dolfinarium geboren geboren moeten worden omdat zij direct uit hun natuurlijke omgeving zijn.
Het uitsterven van diersoorten komt alleen door het handelen van de mens, en in een enkel geval vanwege een meteoriet. En o jee, had die meteoriet er niet geweest dan waren er niet zo veel mensen vanwege de natuurlijke vijand voor de mens.
Wij mensen kunnen prima buiten de gevangenis en dolfinaria kennis opdoen. De zee heeft zo veel geheimen en de dolfijn komt uit zee. Zelf heb ik dolfijnen op en in zee ontmoet in Mexico. Waar een dankbare visser mijn groep een rondreis per boot gaf en ons naar een groep dolfijnen begeleidde. Prachtig en heel leerzaam om ze in hun eigen omgeving te ontmoeten. En zo tonen wij als mens het oprechte respect naar de dieren, vooral door hen in hun eigen waarden te laten en ze het leven te schenken zoals wij mensen dat ook willen!
Wat een nutteloos dierengeweld,
walgelijk !!!
De verschrikkelijke filmpjes over de dolfijnenjacht voor de Japanse kust, zie ik helaas al vele jaren steeds weer voorbijkomen. Het is walgelijk!!! Echter: zolang alles in deze wereld blijkbaar alleen om GELD lijkt te kunnen draaien, zullen wij daar niet veel aan kunnen veranderen. Alleen een mentaliteits-verandering in Japan zou in de toekomst een verandering teweeg kunnen brengen……………………
https://twitter.com/kirstiealley
Dank je wel Kirstie Alley dat je dit op je Twitter hebt gezet!
Ik ben er elk jaar zo kapot van die wrede praktijken.
Er is geen substantieel verschil met de hertenjacht, etc. De ANTI-hunt beweging in Japan liep langdurig en geduldig goed met de fors vermindering van die soort jachten. Maar helaas, de arrogantie van de film Cove en Cove Guardians tot nu toe werkte alleen maar tegen. De manier van de pesten door zo’n Cove Guardians aan de Taiji lokalen in dat klein dorp in het begin was echt onsmakelijk obsceen. Japanners hebben wel dat gezien, NLers niet. Daarmee hebben ze de-anti-kamp van Japan het zwijgen opgelegd, en het lijkt dat de meerderheid van japanners nu denken dat het belangrijker is om die Taiji dolfijnjachters te beschermen tegen die arrogante en misleidende kruistochters; volgens ze. Dat is helaas de feit van de situatie.
Het klopt, het is een soort prestige kwestie geworden, net als hun walvis moord partijen.
maar als niemand hier iets tegen doet, dan zal het nog veel langer doorgaan.
Het moet vanuit Japan zelf komen dat er gezegd word, hou er eens mee op, we moeten ons dood schamen.
Wat de cove guardians betreft ben ik het niet met je eens, deze mensen kunnen en mogen niets en staan steeds onder bedreiging en moeten aanzien wat voor gruwelijkheden met dolfijnen gedaan word, zonder dat ze er iets tegen mogen doen en daar heb ik diep respect voor, want ik zou dat niet kunnen aanzien zonder een van die hufters aan te vallen.
Doe maar. En doe dezelfde tegen NLse slachthuizen, of tegen hertenjachters met zo’n dezelfde manier. En ook halveren de NLse export (tenminste) van valkenvlees, bij voorbeeld. Dan zou het door japanners serieuzer genomen worden. Nu het wordt beschouwd als gigant hypocrisie, en inderdaad het zo is.
Nederland is ook hypocriet, zelf vermoorden we hier meer dan 500 miljoen dieren per jaar, maar dat gebeurd achter gesloten deuren, want men wil de ellende van de vlees-industrie hier niet zien, daarom mag het vlees ook niet meer op een dier lijken.
Is U zelf al vegetarisch? Daar voel je jezelf ook een stuk beter bij (ik spreek uit ervaring).
Gewoon klikken op… Outside the U.S.? :)
Blijkbaar mogen alleen Amerikanen de petitie tekenen, want ik krijg het niet voor elkaar.
Petities moet je zo simpel mogelijk houden, dan krijg je ook meer handtekeningen, nu haken mensen af.
Hopelijk word het dolfinarium Hardewijk zo snel mogelijk een opvangcentrum voor zeedieren en stopt de uitbuiting.
Beste Jan,
Als je rechts klikt op: outside the US (blauwe letters) dan verschijnen alle andere landen dus je kunt wel als niet-amerikaan ondertekenen. Succes!